مجسمه تقوا
آیت ا.. کوهستانی بارها گفته بود، که من در برابر اعضا و جوارح خود شرمنده نیستم،
یعنی اعضا ایشان در برابر قیامت علیه او شهادت نمیدهند.
من مثل تقوای ایشان سراغ ندارم.
ایشان هرگز بد نمیگفت و حتی لفظ «بد» را هم به کار نمیبرد
به طوری که حتی اگر استخاره میکرد و بد می آمد
نمیگفت بد آمده بلکه می گفت خوب نیست.
حتی اگر طلبهای خلافی میکرد و میخواست او را متذکر شود،
نمیگفت کار بدی کردهای بلکه میگفت جوان کار خوبی انجام ندادهای.
ایشان هرگز چهارزانو نمینشت، میگفت من همیشه چهارزانو مینشستم،
درس که میخواندم در پشت میز چهارزانو مینشستم، شبی در خواب دیدم به من گفتند :
همه کار تو خوب است جز چهارزانو نشستن تو. از آن به بعد هرگز چهارزانو ننشستم.
نظرات شما عزیزان: